Test Apgar - pierwszy egzamin dziecka

Test, zwany również skalą, opracowała francuska pediatra Virginia Apgar, dlatego też metodę tej oceny tytułujemy jej nazwiskiem. Ułatwia on ocenę stanu zdrowia każdego narodzonego dziecka i rozpoznanie ewentualnych zagrożeń zdrowia maleństwa.

Badanie przeprowadzane jest w pierwszej i piątej minucie po porodzie (bądź w następnych, jeżeli zachodzi taka potrzeba) w pięciu kategoriach. Za każdą z nich lekarz przyznaje od 0 do 2

punktów zatem maksymalnie stan noworodka może być oceniony na 10 punktów. By łatwiej zapamiętać, jakie parametry są oceniane, można zastosować prosty sposób: APGAR = OCENA.
Przy czym :
O = oddech,
C = czynność serca,
E = efekt drżenia błony śluzowej nosa,
N = napięcie mięśni,
A = aktualne zabarwienie skóry.

Najpierw neonatolog sprawdza, czy noworodek potrafi sam oddychać i jak sprawnie to robi. Następnie z jaką częstotliwością bije serce. Kolejną czynnością jest wywołanie reakcji na bodźce, np. strumieniem światła czy drażnieniem nosa przez delikatne dotykanie jego błony śluzowej cewnikiem. Później lekarz sprawdza napięcie mięśniowe ( im bardziej dziecko jest wiotkie, tym mniej punktów otrzyma ) i kolor skóry ( im bardziej jest ona zaróżowiona, tym lepiej, bo świadczy to o jej doskonałym ukrwieniu ). Stan dziecka uważany jest za dobry, gdy suma punktów mieści się między 8 a 10. Cyfry od 4 do 7 punktów odpowiadają dziecku urodzonemu w średnim stanie: noworodek jest silny, ale może mieć nieregularny oddech i być siny. Zaś jego napięcie mięśniowe i praca serca są prawidłowe. Ocena poniżej 4 świadczy o tym, że dziecko jest wiotkie, blade lub sine, z niską częstotliwością tętna i bezdechem. Przy ocenie 0-3 mówimy o zamartwicy ciężkiej, której głównym objawem jest brak podjęcia funkcji oddychania lub o lekkim stopniu zamartwicy, gdy dziecko uzyskało 6-7 punktów i wykazuje zaburzenia oddychania.

http://www.9fashion.pl