Wanda
Imię o niejasnej etymologii. Najprawdopodobniej zostało wymyślone przez Wincentego Kadłubka na potrzeby jego Kroniki (legenda o księżniczce Wandzie, córce Kraka).
Opis:
imię o niejasnej etymologii. Najprawdopodobniej zostało wymyślone przez Wincentego Kadłubka na potrzeby jego Kroniki (legenda o księżniczce Wandzie, córce Kraka). Później wykorzystane także przez Długosza. Początkowo (XII-XIV wiek) zapisywano je jako Węda, być może od starosłowiańskiego słowa węda ("wędka"), co dawniej wymawiano z nosowym A (wanda). Zgodnie z legendą bowiem "uroda Wandy łowiła rycerzy". Niektórzy badacze wywodzą rdzeń tego imienia od litewskiego słowa vandene ("rusałka") albo vanduo ("woda, fala"). Z kolei w języku niemieckim wyraz Wenedka posiadał znaczenie "Łużyczanka, Słowianka". Inne źródła podają, że Wanda to skrót germańskich imion typu Wendelburg czy Wendelgard. Jedna z najbardziej niezwykłych teorii podaje, iż imię to powstało od nazwy plemienia Wandalów lub imienia starożytnego wodza Chorwatów - Avandzy. Z Polski imię Wanda powędrowało w świat: do Niemiec, Francji i Ameryki.
Zdrobnienia:
Wandzia, Wandusia, Wandeczka, Wandzik
Charakterystyka:
samodzielna oraz zaradna. Szybko uczy się, że najlepiej polegać na własnych siłach i nie warto czekać na czyjąś pomoc. Solidnie pracuje na swoją niezależność, czasem zapominając nawet o założeniu rodziny.
Patroni i święta:
Szczęśliwa liczba:
7
Szczęśliwy kamień:
bursztyn
Szczęśliwy kolor:
pomarańczowy
Imieniny obchodzi:
23.06