Beniamin
Imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa Ben-jamin, które oznacza: "syn południa" lub "syn z prawej strony" (w języku hebrajskim północ jest utożsamiana z lewą, a południe z prawą stroną).
Opis:
imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa Ben-jamin, które oznacza: "syn południa" lub "syn z prawej strony" (w języku hebrajskim północ jest utożsamiana z lewą, a południe z prawą stroną). W księdze Genesis ludzie noszący to imię nazywani są "synami dobrej fortuny", gdyż w starożytnym Izraelu prawa strona była uważana za szczęśliwą. Imię to jest także synonimem słowa najmłodszy lub ostatni, ponieważ w Biblii Beniamin był ostatnim - najmłodszym i ukochanym - dzieckiem Jakuba (stąd: beniaminek = ulubieniec, pupilek).
Zdrobnienia:
Beniaminek, Benek, Benio, Benuś
Charakterystyka:
dobry mówca i nierzadko ekscentryk. Budzi sprzeczne uczucia wśród ludzi. Dla jednych jest godnym do naśladowania wzorem, dla innych okazem dziwaka. Gdy trzeba, potrafi być cierpliwy i trzymać nerwy na wodzy.
Patroni i święta:
31 III (św. Beniamin)
Szczęśliwa liczba:
4
Szczęśliwy kamień:
kwarc dymny
Szczęśliwy kolor:
grafitowy
Imieniny obchodzi:
19.12