Reklama

Artykulacja

Wywoływanie dźwięków w kolejności a, o, u, e, i, y ma fonetyczne uzasadnienie. Uwzględnia poziome i pionowe ruchy języka, charakterystyczne dla poszczególnych samogłosek, zachowanie się warg oraz stopień trudności ich artykulacji.

Reklama

Zaczynamy od A

Samogłoska a jest ustna, środkowa, niska, obojętna, szeroka. A:

  • język leży nisko na dnie jamy ustnej,
  • mięśnie grzbietu języka rozluźnione,
  • wargi rozchylone dość szeroko.

Teraz czas na O

Samogłoska o jest ustna, tylna, średnia, zaokrąglona, silnie obniżona. O:

  • język cofnięty do tyłu jamy ustnej, lekko uwypuklony,
  • podniebienie miękkie przylega do tylnej ściany jamy gardłowej,
  • dolna szczęka obniżona,
  • wargi lekko wysunięte do przodu i zaokrąglone.

Następnie U

Samogłoska u jest ustna, tylna, wysoka, zaokrąglona, wąska. U:

  • masa języka wzniesiona silnie do tyłu w kierunku podniebienia miękkiego,
  • dolna szczęka nieco obniżona,
  • wargi wysunięte i zaokrąglone do przodu.

Na końcu E

Samogłoska e jest przednia, średnia, spłaszczona, ustna. E:

  • język przesunięty do przodu jamy ustnej i lekko wzniesiony do góry,
  • szczęka dolna lekko opuszczona,
  • wargi lekko spłaszczone, kąciki ust cofnięte jak przy uśmiechu.

Zobacz też: Trudności w nauce - sześciolatki

Ćwiczenia

Reklama

Zobacz też: Jak pomóc uczniom mającym problemy w nauce?
Fragment pochodzi z książki "Materiał wyrazowo-obrazkowy do utrwalania poprawnej wymowy głosek dentalizowanych" autorstwa G. Krzysztoszek i M. Piszczek (Impuls 2012). Publikacja za zgodą wydawcy.

Reklama
Reklama
Reklama